Το Κέντρο Διαστημικής Διαδικτύωσης ξεκίνησε τη λειτουργία του στην Ξάνθη την 1η Σεπτεμβρίου 2010. Για την ίδρυσή του και τη λειτουργία του χρηματοδοτήθηκε με 1,5 εκ. ευρώ το
Εργαστήριο Διαδικτυωμένων Συστημάτων του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος FP-7 Capacities. Επιστημονικός Υπεύθυνος του έργου είναι ο Βασίλης Τσαουσίδης, καθηγητής του τμήματος ΗΜ&ΜΥ του ΔΠΘ. Την συμβουλευτική επιτροπή του κέντρου πλαισιώνουν επίσης οι Eytan Modiano (MIT), Nestor Peccia (ESA/ESOC) και Scott Burleigh (NASA/JPL). Το Κέντρο Διαστημικής Διαδικτύωσης έχει ήδη οριοθετήσει ένα πλαίσιο συνεργασιών με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, τη NASA, και τα πανεπιστήμια του ΜΙΤ, του Cambridge, της Ζυρίχης και του Ελσίνκι. Το κέντρο έχει θέσει 5 βασικούς στόχους:
1. Το σχεδιασμό πρωτοκόλλων που επιτρέπουν την επικοινωνία στο διάστημα χωρίς να είναι απαραίτητη η απευθείας οπτική επαφή με τον προορισμό, αξιοποιώντας δυναμικά εναλλακτικές διαδρομές μετάδοσης δεδομένων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εκτεταμένη δυνατότητα επικοινωνίας, κυρίως με το βαθύ διάστημα (deep space) όπου οι διαστημικοί πόροι είναι περιορισμένοι και απομονωμένοι.
2. Τη διαλειτουργικότητα των πρωτοκόλλων επικοινωνίας. Οι διαστημικοί οργανισμοί όπως η NASA και η ESA χρησιμοποιούν διαφορετικά πρωτόκολλα επικοινωνίας. Η διαστημική διαδικτύωση μπορεί να επιτρέψει την άμεση επικοινωνία μεταξύ τους, κατ' αναλογία με το πρωτόκολλο Διαδικτύου (ΙΡ) το οποίο επέτρεψε την επικοινωνία διαφορετικών τοπικών δικτύων. Κατ' επέκταση, η διαλειτουργικότητα είναι απαραίτητη για τις διαστημικές αποστολές που σχεδιάζουν από κοινού η NASA με την ESA και την JAXA μετά το 2020.
3. Την εύκολη και άμεση διακίνηση διαστημικών δεδομένων προς όλους τους αρμόδιους οργανισμούς. Σήμερα υπάρχει πληθώρα διαστημικών δεδομένων τα οποία παραμένουν "αζήτητα" αν και θα μπορούσαν να είναι εξαιρετικά χρήσιμα σε πολλούς οργανισμούς και ινστιτούτα.
4. Την προοδευτική αξιοποίηση των διαστημικών επικοινωνιών προς όφελος των επίγειων εφαρμογών, όπως σε περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών, π.χ. φυσικές καταστροφές, απομακρυσμένων περιοχών κλπ.
5. Την ενοποίηση των διαστημικών και επίγειων διαδικτυακών επικοινωνιών, η οποία μπορεί στο μέλλον να επιτρέψει την ελεγχόμενηπρόσβαση στο διάστημα μέσω του Διαδικτύου.
Η διαδικτύωση του διαστήματος έχει τη βάση της στο σχεδιασμό αξιόπιστων διαδικτυακών πρωτοκόλλων τα οποία όμως είναι ανεκτικά στις καθυστερήσεις και τις διακοπές επικοινωνίας (Delay/Disruption Tolerant Networking Protocols), φαινόμενα που συναντούμε συχνά στο Διάστημα. Η
ομάδα του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, με χρηματοδότηση της ESA, υλοποίησε το πρώτο πειραματικό διαδικτυακό περιβάλλον για διαστημικές επικοινωνίες (με κόμβους στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, το Πανεπιστήμιο ΜΙΤ και διασύνδεση με το πειραματικό περιβάλλον της NASA), με στόχο την αποτίμηση της απόδοσης των νέων μεθόδων επικοινωνίας και, τελικά, τη δημιουργία των νέων διαστημικών προτύπων. Σε αυτά τα πλαίσια συνεργάζεται με τη NASA, και την ESA. Το κέντρο σχεδιάζει, ακόμη, την υλοποίηση μιας σειράς επίγειων εφαρμογών σε συνεργασία με Ευρωπαϊκά ιδρύματα.
